ای به عشقت دل از بـلا ایـمن           ای ز مهر تو جان و دل روشن
ای که هستی به شهره شهرۀ دهر           مـظـهــر نـور قــادر ذوالـمـن

ای که هستی یگانه هادی دین           نام تو چون عـلـی خـیـبـر کـن
حب تو می رباید از سر هوش           مـهـر تو می دهـد تـوان بر تن
گـر بـیـایـد بـه مکـتـب درست           بــدر آیـد فــرشـتـه اهــریـمـن
مکـتب فضل را تویی صاحب           بخشش و جود را تویی معـدن
بود از وصف تو قـلـم عـاجـز           نـطـقـم از مـدح تو بود الـکـن
مـحـو وصف تـو بـودم نـاگـاه           هـاتـفـی داد مــژده ای بـر مـن
فرش تا عرش غرق آیین است           شـب مـیـلاد هـادی دیـن است